Μετά από μια χρονιά η οποία έκλεισε με το χειρότερο δυνατό τρόπο (την ολική καθίζηση στα play off και την άνευ προηγουμένου ντροπή στον τελικό του Βόλου) η ομάδα ποδοσφαίρου αναχώρησε (3/7) προς την Ολλανδία για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Αναχώρησε χωρίς προσθήκες ποιοτικών ποδοσφαιριστών ως μια μεικτή U21 αλλά και δίχως τον πιο αξιόλογό της παίκτη στα στόπερ που πούλησε σε ομάδα που αγωνίζεται στο ιδιαίτερα προηγμένο δανέζικο πρωτάθλημα, προορισμό – όνειρο για κάθε ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Ως ενεργό οπαδικό κομμάτι του ΠΑΟΚ ψάχνουμε εναγωνίως από κάπου για να πιαστούμε αλλά δυστυχώς τα δεδομένα – τα οποία φυσικά δεν δημιουργήθηκαν από τη μια μέρα στην άλλη – δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.

Όπως έχουμε ξαναγράψει αρκετές φορές στο παρελθόν είναι πλέον ευδιάκριτο για όποιον έχει διάθεση να δει και να σκεφτεί, ότι μετά την χρονιά του νταμπλ η ομάδα σταδιακά αλλά σταθερά αποδυναμώνεται. Ένας σύλλογος του διαμετρήματος του ΠΑΟΚ για να πρωταγωνιστήσει χρειάζεται πλάνο, ξεκάθαρους στόχους, όρεξη και τις απαραίτητες από το μεγαλομέτοχο επενδύσεις. Αντ’ αυτού εμείς βλέπουμε ευκαιριακές δηλώσεις, βόλεμα και μια συνεχή απο-επένδυση που ειλικρινά δεν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνει, καθώς ούτε γνώστες των γεωπολιτικών είμαστε αλλά ούτε και θα γίνουμε όπως διάφοροι ιντερνετικοί αναλυτές. Είμαστε βέβαιοι όμως πως εφόσον αυτό το μοτίβο συνεχιστεί δεν μπορεί παρά να μας κρατάει στη μετριότητα. Eνώ ο εγχώριος ανταγωνισμός είναι σκληρός, εμείς φτάσαμε να πρέπει να πουλήσουμε ένα ακόμα βασικό γρανάζι του ήδη ελλιπούς ρόστερ μας για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε κάποιους ποδοσφαιριστές. Η συνεχής μείωση της ποιότητας όμως ενός ποδοσφαιρικού συνόλου, ποτέ στα χρονικά δεν έφερε αγωνιστικές επιτυχίες.