Οι «δηλητηριώδεις» ατάκες του Σόιμπλε για την Ελλάδα (vid)
O grand seigneur της γερμανικής πολιτικής, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άφησε την τελευταία του πνοή στις 26 Δεκεμβρίου σε ηλικία 81 ετών. Συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με την κρίση χρέους της Ευρωζώνης και φυσικά με την Ελλάδα, η οποία βρέθηκε στον πυρήνα της, από τα μνημόνια μέχρι το… Grexit.
Θεωρούνταν μαζί με τον Πολ Τόμσεν (ΔΝΤ) οι 2 «σκληροπυρηνικοί» των Μνημονίων και εμπνευστές πολλών από τα «δύσκολα» μέτρα που κλήθηκε να λάβει η Ελλάδα την προηγούμενη 10ετία. Από το 2009 έως το 2017 διορίστηκε υπουργός Οικονομικών, μένοντας στην ιστορία ως ένας ακραιφνής θιασώτης των πολιτικών λιτότητας, ο οποίος σταθερά υιοθετούσε σκληρή γραμμή απέναντι σε ορισμένες νότιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη. Στη συνέχεια, και μέχρι το 2021, διετέλεσε πρόεδρος της γερμανικής ομοσπονδιακής βουλής.
Αρχιτέκτονας, ενορχηστρωτής και μαέστρος της λιτότητας – Ο φόβος και ο τρόμος των Μνημονίων
Οι Έλληνες δικαιούμαστε να στεκόμαστε κριτικά απέναντί του. Σε μια από τις δυσκολότερες στιγμές της νεότερης ιστορίας μας, εξέφρασε την πιο ψυχρή, αυστηρή – αν όχι και τιμωρητική – λογική για τη χώρα και τον λαό μας. Δεδομένης της κοσμοθεωρίας και της διαδρομής του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δεν αποτέλεσε έκπληξη η στάση που τήρησε κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Ευρωζώνη και ειδικά έναντι της Αθήνας. Θεωρούσε ότι η χώρα έπρεπε να εγκαταλείψει – έστω προσωρινά – την ζώνη του κοινού νομίσματος, να εφαρμόσει εκτεταμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να προχωρήσει σε βαθιά εξυγίανση των δημοσιονομικών της.
Η Άνγκελα Μέρκελ επέλεξε τότε να μην ακολουθήσει τη συμβουλή του και η Ελλάδα παρέμεινε στην Ευρωζώνη. Η «αυτοκριτική» ήρθε το 2018, όταν ο πρωταγωνιστής εκείνης της περιόδου ήταν πλέον πρόεδρος της Bundestag.
«Σκέφτηκα μάλλον νωρίς να προτείνω την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ, διότι πίστευα ότι οι Έλληνες θα άντεχαν περισσότερο ένα ξαφνικό σοκ παρά πολυετή προγράμματα περικοπών», δήλωσε ο Σόιμπλε στην Frankfurter Allgemeine Zeitung. Το 2019, στους Financial Times, υποστήριξε και πάλι την άποψη ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε εξαρχής να είχε ενταχθεί στην Ευρωζώνη και αποκάλυψε ότι το 2015, όταν η καγκελάριος δεν ακολούθησε την εισήγησή του, είχε σκεφτεί και να παραιτηθεί. Τον τίτλο του «αρχιτέκτονα της λιτότητας» για την Ευρώπη είπε πάντως ότι δεν τον ήθελε. «Πίστευα μόνο ότι η νομισματική ένωση δεν μπορούσε να υπάρχει χωρίς μεγαλύτερη ενοποίηση και κοινούς κανόνες εντός ΕΕ», αντέτεινε.
Το Associated Press, περιγράφει την τεταμένη σχέση του… κακού λύκου της Γερμανίας με την Ελλάδα από τις πρώτες μέρες της κρίσης χρέους της Ευρώπης. Άσκησε αφόρητη πίεση για αυστηρότερους κανόνες για τη διατήρηση του ελέγχου των κρατικών ελλειμμάτων, ενώ το Βερολίνο αρχικά ήταν αντίθετο στη διάσωση της Ελλάδας και άλλων χωρών με υψηλά χρέη, φοβούμενο ωστόσο τη μετάδοση της κρίσης σε όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Η Γερμανία, κύριος δανειστής, άφησε το στίγμα της στην προσπάθεια διάσωσης, επιμένοντας σε σκληρές οικονομικές αποφάσεις, όπως περικοπές προϋπολογισμού με αντάλλαγμα την βοήθεια στις χώρες που είχαν το πρόβλημα. Το 2012, ο Σόιμπλε επέμεινε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες «βρίσκονται στον σωστό δρόμο, στη μείωση των ελλειμμάτων τους, στη βελτίωση της παραγωγικότητάς τους και συνεπώς στην ανταγωνιστικότητά τους».
Αυτή είναι η απόφαση και δεν μπορούμε να σώσουμε καμία χώρα μέσω μιας υποτιθέμενης γενναιοδωρίας ή αλληλεγγύης», δήλωσε. «Αυτό δεν είναι πείσμα – είναι η κατανόηση ότι οι δημοκρατικές πλειοψηφίες λαμβάνουν δυσάρεστες αποφάσεις μόνο όταν δεν υπάρχει ευκολότερη εναλλακτική». Όταν η ελληνική κυβέρνηση υπό τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα εξελέγη το 2015 με τη δέσμευσή της να καταργήσει τις οδυνηρές περικοπές δαπανών και τις αυξήσεις φόρων που ζητούσαν οι πιστωτές, ο… σκληρός Γερμανός υιοθέτησε αμετακίνητη γραμμή. Αργότερα εκείνον τον χρόνο, πρότεινε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει ένα πενταετές «τάιμ άουτ» από το ευρώ με την Άνγκελα Μέρκελ να αντιτίθεται στο λεγόμενο «Grexit».
Στην Ελλάδα αλλά και γενικά στην Ευρώπη, ο Σόιμπλε είχε δεχθεί μαζικά πυρά για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και την εμμονή του στην στρατηγική συνεχούς λιτότητας. Πίεσε για αυστηρότερους κανόνε ενώ ο πρώην Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκέιτνερ αποκάλεσε το σχέδιο του Σόιμπλε «τρομακτικό» και εξήγησε ότι ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ πίστευε πως μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα τρόμαζε άλλες χώρες ώστε να παραδειγματιστούν. Όπως εξήγησε λίγο αργότερα ο Σόιμπλε, το Grexit θα έπληττε μία φορά τη χώρα και έτσι οι Έλληνες πολίτες θα γλίτωναν την ατελείωτη διαδικασία των σκληρών μέτρων.
Τι θα γράψει η Ιστορία για τον Γερμανό… θρύλο
Είχε μάλιστα δηλώσει σε μια προεκλογική του συγκέντρωση ότι «κάποια μέρα θα μου στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις μεταρρυθμίσεις που αναγκάστηκαν να κάνουν». «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν η προσωποποίηση της πολιτικής στήριξης (με μέσα βίαιης λιτότητας και κατάλυσης των δημοκρατικών θεσμών) μιας νομισματικής ένωσης στην οποία ο ίδιος δεν πίστευε. Προσωποποιούσε δηλαδή την εκρηκτική αντίφαση που γέννησε την Κρίση του Ευρώ και τις (αναπόφευκτα αποτυχημένες) πολιτικές αντιμετώπισής της που οδήγησαν, από τη μία μεριά, στην φτωχοποίηση της Ελλάδας και, από την άλλη, στην σημερινή αποβιομηχάνιση της Γερμανίας αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης. Η Ιστορία θα τον κρίνει σκληρά, όχι όμως σκληρότερα από εκείνους που υπέκυψαν στις καταστροφικές του πολιτικές» υπογράμμισε αιχμηρά ο Γιάνης Βαρουφάκης.
«Πρέπει να είμαστε δίκαιοι και αυστηροί. Δεν θα τον κρίνει καλά η Ιστορία», ήταν το σχόλιο του πρώην υπουργού Οικονομικών και νυν βουλευτή της Νέας Αριστεράς Ευκλείδη Τσακαλώτου. «Ηταν ηγέτης που κυριάρχησε στο Eurogroup για πάρα πολλά χρόνια», σημείωσε ο κ. Τσακαλώτος για τον άλλοτε ομόλογό του στη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ συμπλήρωσε ότι ο κ. Σόιμπλε «ήθελε πολιτική ένωση της Ευρώπης, αλλά μόνο για ορισμένες χώρες. Το όνειρό του ήταν μια πολιτική ένωση για τους λίγους».
«Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των πολιτικών που σε μια κρίση δεν καταλαβαίνουν ότι έχει αλλάξει το παράδειγμα, ότι οι παλιές πολιτικές και ιδεολογίες δεν δουλεύουν. Θα μπορούσε να καταστρέψει η Ευρώπη. Θα είναι αυστηρή η κρίση της Ιστορίας» προσέθεσε και κατόπιν κατέληξε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν σκληρός και με τον δικό του λαό και ότι δημιούργησε μεγάλες ανισότητες ως υπουργός Οικονομικών. Ηταν όμως και πονηρός. Δηλαδή οι δορυφόροι στο Eurogroup τού έκαναν τα χατίρια για να τους κάνει τα χατίρια».
Ακολουθούν μερικές από τις «δηλητηριώδεις» ατάκες του Σόιμπλε για την Ελλάδα:
«Η Ελλάδα πλήρωσε ακριβό τίμημα»
«Από νωρίς συμβούλεψα τους Έλληνες συναδέλφους μου: Χρειάζεστε το εργαλείο της εξωτερικής υποτίμησης, για να κάνετε την οικονομία σας και πάλι ανταγωνιστική. Γι’ αυτό και θα πρέπει να φύγετε προσωρινά από τη Νομισματική Ένωση και θα μπορέσετε να επιστρέψετε αργότερα σε αυτήν. Τέτοιες συμβουλές δεν είναι δημοφιλείς, αλλά ήταν από οικονομικής απόψεως σωστές. Μια εσωτερική υποτίμηση μέσω των μισθών είναι πολιτικά μη βιώσιμη», είχε δηλώσει στην Handelsblatt ο κ. Σόιμπλε. Μάλιστα, απαντώντας στο σχόλιο του δημοσιογράφου ότι «η Ελλάδα τελικά τα κατάφερε και παρέμεινε στην Ευρωζώνη», υποστήριξε: «Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα πλήρωσε ακριβό τίμημα. Η ζημιά σε κοινωνικό επίπεδο είναι μεγάλη… Πλέον η Ελλάδα δεν βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος».
«Ζήτησα πολλά από τους Έλληνες αλλά ήταν για το καλό τους»
«Ζήτησα πολλά από τους Έλληνες, αλλά αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν προς το συμφέρον τους», είχε παραδεχτεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τον Μάρτιο του 2019 εκφράζοντας την πεποίθηση ότι ο κίνδυνος μετάδοσης κρίσης από μια χώρα της Ευρωζώνης σε άλλες έχει ξεπεραστεί.
«Ως υπουργός Οικονομικών ζήτησα πολλά από τους Έλληνες – αλλά αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν προς το συμφέρον των Ελλήνων, εφόσον ήθελαν να παραμείνουν στην Ευρωζώνη», εκτίμησε ο κ. Σόιμπλε σε συνέντευξή του στην Berliner Morgenpost, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το εάν η κρίση της Ευρωζώνης έχει πλέον αποκλιμακωθεί. «Ο κίνδυνος μετάδοσης (σ.σ. οικονομικής κρίσης) έχει ξεπεραστεί. Πείσαμε τους επιφυλακτικούς, οι οποίοι πίστευαν ότι με το ευρώ δεν μπορούν ποτέ να λειτουργήσουν τα πράγματα. Αλλά δεν έχουμε ακόμη επιλύσει το θεμελιώδες πρόβλημα της Νομισματικής Ένωσης: ένα κοινό νόμισμα απαιτεί σε βάθος χρόνου κοινή πολιτική στα δημοσιονομικά, στην οικονομία, στην αγορά εργασίας. Οι διαφορές στην ανταγωνιστικότητα των μεμονωμένων χωρών μάλλον αυξήθηκαν, παρά μειώθηκαν. Αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο δεν μπορούμε να λύσουμε σε ολόκληρη την Ευρώπη με τα σημερινά εργαλεία», σημείωσε και απέρριψε το συμπέρασμα της έρευνας που διενήργησε το Κέντρο του Φράιμπουργκ για την Ευρωπαϊκή Πολιτική, ότι η Γερμανία είναι ο ξεκάθαρος κερδισμένος του κοινού νομίσματος, ενώ οι Γάλλοι και κυρίως οι Ιταλοί οι χαμένοι.
«Πιστεύω ότι αυτό είναι λάθος», επεσήμανε και πρόσθεσε ότι η πλειοψηφία των οικονομολόγων έχει ανάλογη άποψη. «Η Γερμανία ωφελήθηκε βεβαίως ιδιαίτερα από την κοινή αγορά και το κοινό νόμισμα, μέσω της σχετικής ισχύος της οικονομίας της. Χώρες όπως η Ιταλία απολαμβάνουν όμως επίσης πλεονεκτήματα, για παράδειγμα μέσω σαφώς χαμηλότερων επιτοκίων. Σε ό,τι αφορά την Γαλλία, πρέπει να δούμε την κατάσταση διαφορετικά. Δεν πιστεύω όμως ότι η Νομισματική Ένωση σήμαινε μεγάλα μειονεκτήματα για την Γαλλία», κατέληξε.
Πηγή: insider.gr
