Έμιλυ Κολιανδρή για Χρήστο Λούλη: «Φτάσαμε μέχρι το Αιγάλεω, δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η διαδρομή» (vid)
Η Έμιλυ Κολιανδρή έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τον Αλέξη Μίχα. Η ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, για το Famagusta, στο οποίο συμμετέχει ο Χρήστος Λούλης, αναφέρθηκε στο πρώτο τους ραντεβού, ενώ απάντησε και για τις ρυτίδες που την ενοχλούν.
«Με δυσκόλεψε πάρα πολύ να πω «ναι» σε καθημερινή σειρά, γιατί είναι μία άλλη «πίστα» το καθημερινό. Ο Χρήστος δεν με αναγκάζει ποτέ να διαβάσω κάποιο κείμενο. Νιώθω μέχρι τώρα ότι κρατάει μία πάρα πολύ ωραία ισορροπία και το έχει καταφέρει με πολύ ωραίο μέτρο στο Famagusta. Ο μονόλογος της Δέσποινας Μπεμπεδέλη είναι μία στιγμή που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στην ελληνική τηλεόραση», είπε αρχικά η Έμιλυ Κολιανδρή.
Η Έμιλυ Κολιανδρή είπε στη συνέχεια: «Eίδαμε μαζί με τον Χρήστο το πρώτο επεισόδιο του Famagusta και συγκινήθηκα πολύ. Δεν έχω στο περιβάλλον μου κάποιον αγνοούμενο, αλλά έχω μεγαλώσει με αυτό το ανοιχτό τραύμα. Ο πατέρας μου ήταν από την Αμμόχωστο και θεωρώ ότι θα του άρεσε να έβλεπε τη σειρά.
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη πόλη στον κόσμο που είναι πόλη «φάντασμα». Έβλεπες τα σπίτια όπως τα άφησαν. Ο πατέρας μου ήθελε να πάμε να το επισκεφθούμε έστω και μία φορά. Τότε έπρεπε να υπογράψεις ένα χαρτί που αναγνώριζες ότι πας σε άλλο κράτος. Ήθελε να το δούμε και κάναμε όλη την περιοδεία, πήγαμε στην Αμμόχωστο, στην Κερύνεια… Είναι μία εμπειρία που θα τη θυμάμαι μία ζωή».
Η Έμιλυ Κολιανδρή αποκάλυψε πως ήταν το πρώτο της ραντεβού με τον Χρήστο Λούλη: «Δεν ήταν ακριβώς ραντεβού, αλλά ήταν ωραία. Ήμασταν σε πρόβες με τον Χρήστο. Υπήρχε η έλξη, το φλερτ, αλλά δεν μπορούσε να εξωτερικευτεί. Πήραμε το αμάξι του να βρούμε τσιγάρα και φτάσαμε μέχρι το Αιγάλεω μιλώντας. Ήταν σαν να μην ήθελα ποτέ να τελειώσει αυτή η στιγμή. Ήρθαμε πιο κοντά, φιληθήκαμε… Την θυμάμαι έντονα αυτή τη στιγμή».
Κλείνοντας, η Έμιλυ Κολιανδρή ανέφερε: «Στη σειρά τους λέω ότι η κάμερα δεν χρειάζεται να είναι τόσο κοντά μετά από κάποια ηλικία. Με ενοχλούν οι ρυτίδες. Σε άλλες κυρίες τις θαυμάζω, κάθομαι και τις χαζεύω».
