Νέα έρευνα καταρρίπτει τα δεδομένα για τη ζωή στη Γη
Οι περισσότεροι παλαιοντολόγοι πιστεύουν ότι η ζωή ξεκίνησε στον πλανήτη Γη πριν από περίπου 635 εκατομμύρια χρόνια, ωστόσο μια νέα έρευνα έρχεται να διαταράξει αυτό το δεδομένο και να υποστηρίξει πως η ζωή μπορεί να έχει ξεκινήσει 1,5 δισ. χρόνια νωρίτερα.
Πρόκειται για μια ομάδα επιστημόνων η οποία δραστηριοποιήθηκε στην Γκαμπόν και ισχυρίζεται πως ανακάλυψε πολύτιμα στοιχεία βαθιά μέσα σε βράχους. Σύμφωνα λοιπόν, με τα εν λόγω στοιχεία, η ζωή στον πλανήτη Γη ξεκίνησε πριν από 2,1 δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως οι οργανισμοί περιορίστηκαν σε μια “εσωτερική” θάλασσα, δεν εξαπλώθηκαν παγκοσμίως και τελικά εξαφανίστηκαν. Την ίδια ώρα όμως, στην επιστημονική κοινότητα υπάρχουν πολλές φωνές που τάσσονται αντίθετες στα ευρήματα της έρευνας.
Οι επιστήμονες στην Γκαμπόν εξακολουθούν να εξετάζουν αν οι -μέχρι στιγμής ανεξήγητοι- σχηματισμοί που βρέθηκαν στο Franceville της Γκαμπόν είναι στην πραγματικότητα απολιθώματα ή όχι. Ειδικότερα, εξέτασαν τον βράχο για να δουν αν τα στοιχεία περιείχαν θρεπτικά συστατικά όπως οξυγόνο και φώσφορο που θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τη ζωή.
Ο καθηγητής Ernest Chi Fru στο πανεπιστήμιο του Κάρντιφ συνεργάστηκε με μια διεθνή ομάδα επιστημόνων και δήλωσε στο BBC News ότι, αν η θεωρία του είναι σωστή, αυτές οι μορφές ζωής θα ήταν παρόμοιες με τη μούχλα της λάσπης, έναν μονοκύτταρο οργανισμό που αναπαράγεται με σπόρια. Ωστόσο, ο καθηγητής Graham Shields στο University College του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, εξέφρασε τις επιφυλάξεις του.
Abderrazzak El Albani
«Δεν είμαι αντίθετος στην ιδέα ότι υπήρχαν θρεπτικά συστατικά πριν από 2,1 δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά δεν είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε διαφοροποίηση για να σχηματιστεί ζωή», είπε, επισημαίνοντας πως χρειάζονται περισσότερα στοιχεία.
Για να βρουν περισσότερα στοιχεία για τις θεωρίες τους, ο καθηγητής Chi Fru και η ομάδα του έχουν τώρα αναλύσει πυρήνες ιζήματος που έχουν προκύψει έπειτα από διάτρηση στον βράχο στην Γκαμπόν. Η χημεία του βράχου παραπέμπει σ’ ένα «εργαστήριο» για τη ζωή.
Πιστεύουν ότι τα υψηλά επίπεδα οξυγόνου και φωσφόρου προήλθαν από δύο ηπειρωτικές πλάκες που συγκρούονται κάτω από το νερό, δημιουργώντας ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η σύγκρουση απέκοψε ένα τμήμα νερού από τους ωκεανούς, δημιουργώντας μια «πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ρηχή θαλάσσια εσωτερική θάλασσα».
Ο καθηγητής Chi Fru λέει ότι αυτό το προστατευμένο περιβάλλον είχε τις συνθήκες για να επιτρέψει τη φωτοσύνθεση, οδηγώντας σε σημαντικές ποσότητες οξυγόνου στο νερό.
Ο διδακτορικός φοιτητής Elias Rugen στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, συμφώνησε με ορισμένα από τα ευρήματα, λέγοντας ότι είναι σαφές ότι «οι ωκεάνιοι κύκλοι άνθρακα, αζώτου, σιδήρου και φωσφόρου προκάλεσαν κάτι το πρωτόγνωρο σ’ αυτό το σημείο που πιθανόν να αλλάζει την ιστορία της Γης».
*Με πληροφορίες από BBC
