Δίκη Πισπιρίγκου: «Άψογη μαμά η Ρούλα» λέει η αδερφή της
Τη σχέση της με την αδελφή της, το γάμο με τον Μάνο Δασκαλάκη και το πρώτο επεισόδιο σπασμών της Τζωρτζίνας περιέγραψε μεταξύ άλλων η Δήμητρα Πισπιρίγκου στη δίκη της 34χρονης αδελφής της. Έπειτα από περισσότερους από 7 μήνες διαδικασίας η Δήμητρα Πισπιρίγκου, αλλά και σύσσωμη η οικογένεια βρέθηκε στο πλευρό της Ρούλας Πισπιρίγκου, καθώς το προηγούμενο διάστημα απαγορευόταν η παραμονή τους στη δικαστική αίθουσα αφού θα κατέθεταν ως μάρτυρες.
«Είχαμε στενή σχέση από πολύ μικρές. Είχαμε καθημερινή επικοινωνία. Από το 2019 έως το 2022 και τον θάνατο της Τζωρτζίνας δεν βλεπόμασταν κάθε μέρα γιατί δούλευα τότε», ανέφερε και περιέγραψε τη Ρούλα Πισπιρίγκου ως μητέρα.
«Ήταν άψογη ως μαμά. Ήταν πάντα δίπλα στα παιδιά της. Δεν τα είχε αφήσει ποτέ μόνα τους. Ήταν πάντα φροντισμένα, έπαιζε μαζί τους επιτραπέζια, έβαζαν τραγούδια και χόρευαν. Ασχολιόταν πολύ με τα παιδιά», είπε η Δήμητρα Πισπιρίγκου και συμπλήρωσε: «Ήταν πάντα δίπλα στα παιδιά της. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για μια μητέρα».
Η αδελφή της Ρούλας Πισπιρίγκου δήλωσε πως αρχικά ήταν αρνητική με το γάμο της αδελφής της λογω του νεαρού της ηλικίας του ζευγαριού. «Στην αρχή δε συμφωνούσα με το γάμο γιατί ήταν νέα παιδιά, αλλά όταν μας είπαν αγαπιόμαστε και θα προχωρήσουμε είπα εντάξει. Μέχρι το 2018 είχαν ωραία σχέση. Τότε έκανε ο Μάνος Δασκαλάκης μια εξωσυζυγική σχέση. Για μικρό χρονικό διάστημα διαταράχθηκαν οι σχέσεις τους αλλά μετά ήταν πάλι καλά» ανέφερε.
Πρόεδρος: Μετά το θάνατο της Ίριδας πώς ήταν οι σχέσεις τους;
Μάρτυρας: Καλές ήταν οι σχέσεις τους.
Πρόεδρος: Το βράδυ πριν το θάνατο της Ίριδας κοιμήθηκε ο κ. Δασκαλάκης στο σπίτι;
Μάρτυρας: Εκείνη την ημέρα πήρε τα πράγματα του και έφυγε ο Δασκαλάκης. Μετά τον θάνατο της Ίριδας έφερε μόνος του τα πράγματά του πίσω. Του είπε η αδελφή μου «τι κάνεις;» και της είπε «θέλω να γυρίσω πίσω». Έπειτα από λίγες ημέρες αποφάσισαν ότι θέλουν να χωρίσουν. Κανόνισαν για συναινετικό διαζύγιο αλλά διαφωνούσαν με τη διατροφή και θα πήγαιναν σε αντιδικία.
Η Δήμητρα Πισπιρίγκου περιέγραψε και το καταγγελόμενο από τη μητέρα πρώτο επεισόδιο σπασμών της Τζωρτζίνας που την οδήγησε στο Καραμανδάνειο νοσοκομείο.
«Στις 7/4 ήμασταν στο σπίτι μου στην Αλισσό. Η Τζωρτζίνα πήρε το ταμπλετ της για να κοιμηθεί, ήθελε κάτι να ακούει. Μετά πήγαμε για ύπνο κι εμείς. Γύρω στις 06.30 ξύπνησε αδελφή μου και μου λέει το παιδί δεν είναι καλά σε ζητάει. Βλέπω τη Τζωρτζίνα καθισμένη στο κρεβάτι μου, μου λέει «δεν είμαι καλά, έχω βόμβα στην πλάτη». Έπειτα ηρέμησε αλλά μετά από ένα τέταρτο ξαναπετάχτηκε και παραπονέθηκε για πόνο στην πλάτη και στην κοιλιά. Αποφασίσαμε να πάμε στο Καραμανδάνειο. Πήγαμε γύρω στις οκτω παρα τέταρτο. Αργότερα ήρθε ο κ. Δασκαλάκης και το παιδί μου είπε «διώξτον». Της είπα «άσε να σε δει ο μπαμπάς» και επέμεινε. Βγήκε ο Δασκαλάκης από το δωμάτιο».
Πρόεδρος: Γιατί δεν καλέσατε ασθενοφόρο;
Μάρτυρας: Θα φτάναμε πιο γρήγορα εμείς.
Πρόεδρος: Από ασθενοφόρο με σειρήνα;
Μάρτυρας: Μπορεί να μη το αξιολογούσαν σωστά και να μην έβαζαν σειρήνα.
Πρόεδρος: Το παιδί σας τα είπε 06.30 και φτάσατε 8, γιατί δεν πήγατε 7;
Μάρτυρας: Μέχρι να πει το παιδί και να ετοιμαστούμε πήγε 7 και κάτι. Τότε φύγαμε και μέχρι να φτάσουμε πήγε 8 παρά το πρωί.
Πώς βίωσε η Τζωρτζίνα τους θανάτους Μαλένας – Ίριδας
Περιγράφοντας το πώς βίωσε η Τζωρτζινα τις απώλειες των αδελφών της ανέφερε: «Φαινόταν να την έχει επηρεάσει στην αρχή αλλά ήταν παιδί. Ρωτούσε για τη Μαλένα και η μαμά της της είπε ότι είναι αγγελάκι στον ουρανό. Καμία φορούσε κοιτούσε τον ουρανό και τη χαιρετούσε. Για την Ίριδα δεν είχε προλάβει να το συνειδητοποιήσει. Μας ρώτησε αν είναι μαζί με τη Μαλένα και της είπαμε ναι. Ήταν στεναχωρημένη στην αρχή. Δεν έπαιζε πολύ, δε χόρευε το ίδιο. Την παρακολουθούσε παιδοψυχολόγος στο σχολείο».
«Το παιδί έβλεπε στο τάμπλετ Σεφερλή»
Τον κύκλο των καταθέσεων μαρτύρων υπεράσπισης άνοιξε ο θείος της Ρούλας Πισπιρίγκου, Ιωάννης Λεγάτος. «Η Ρούλα είναι κόρη της αδελφής μου και είμαστε πολύ κοντά από την ημέρα που γεννήθηκε. Όταν ήταν ελεύθερη, συναντιόμασταν κάθε μέρα κι όταν παντρεύτηκε πήγαινα για να δω τα παιδιά περίπου 2-3 φορές την εβδομάδα. Όταν γεννήθηκε η Τζωρτζίνα, έμεναν για 1,5 χρόνο στο σπίτι το δικό μου, τους το είχα παραχωρήσει. Στη συνέχεια μέναμε κοντά. Το τελευταίο διάστημα που ήταν η Τζωρτζίνα στην κατάστασή της πήγαινα σχεδόν κάθε μέρα», ανέφερε ο μάρτυρας.
«Την είχα από μικρό παιδί δίπλα μου τη Ρούλα. Ήταν ένα παιδί χαρούμενο, έπαιζε, ήθελε να κάνει δικά της πράγματα, είχε μεγαλώσει με τις αξίες της οικογένειάς μας και είχαμε λόγω και του ποδοσφαίρου κάποιες ηθικές αξίες και αρχές, με τις οποίες μεγάλωσε η Ρούλα. Ήμασταν γνωστή οικογένεια λόγω ποδοσφαίρου. Ο παππούς της Ρούλας ήταν από τους πιο γνωστούς ποδοσφαιριστές της Παναχαϊκής. Ήταν ένα κορίτσι που ήθελε να εργαστεί, να είναι φιλική προς όλους, δεν είχαμε δημιουργήσει κάποιο θέμα στη ζωή της» είπε ο μάρτυρας που έκανε λόγο για μια μητέρα που ασχολούνταν με τα παιδιά της συνεχώς.
Πρόεδρος: Υπήρξαν κάποια ορόσημα στη ζωή της;
Μάρτυρας: Αρνητικά δε μπορώ να πω κάτι. Της άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο. Ο δρόμος του αθλητισμού πιστεύω είναι υγιής δρόμος για τα παιδιά. Ακολούθησε το δρόμο της διαιτησίας κι εκεί γνώρισε τον άντρα της.
Πρόεδρος: Οι γονείς πήραν διαζύγιο; Πως είχε αντιδράσει;
Μάρτυρας: Ήταν 10 ετών τότε. Ήταν ομαλή η μετάβαση στο επόμενο στάδιο. Είχε τη μητέρα της από πάνω, τον παππού και τη γιαγιά που βοηθούσαν.
Αναφερόμενος στη σχέση του ζευγαριού ο μάρτυρας περιέγραψε: «Όταν πρωτοπαντρεύτηκαν είχα αρνητική αντίδραση στο γάμο γιατί έγιναν όλα γρήγορα. Ήταν κάποιοι μήνες σχέσεις. Όταν γνώρισα το Μάνο που ήρθε να ζητήσει τη Ρούλα εγώ δεν ήθελα. Ήταν νέα παιδιά. Με τον καιρό κατάλαβα ότι το ζευγάρι ήταν αρκετά δεμένο και μπορούσαν να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής. Μετά κάπου στράβωσαν τα πράγματα. Με τους θανάτους των παιδιών. Όταν χάνεις ένα παιδί κλονίζονται τα πράγματα. Βέβαια με την απώλεια του πρώτου παιδιού ήταν ακόμα αρκετά καλά για αυτό που είχαν περάσει».
Ο θείος της Ρούλας Πισπιρίγκου μίλησε και για τη μικρή Τζωρτζίνα, περιγράφοντας ένα παιδί που του άρεσε το παιχνίδι και ασχολούνταν με το ταμπλετ. «Ήξερε πράγματα που εγώ δεν ήξερα με το τάμπλετ και το τηλέφωνο. Στο εξοχικό που κοιμόμασταν μαζί…» είπε ο μάρτυρας με την πρόεδρο να ζητά διευκρινίσεις.
Πρόεδρος: Τι εννοείτε, κοιμόσασταν μαζί;
Μάρτυρας: Στο κρεβάτι, ήταν και η μητέρα της δίπλα σε άλλο κρεβάτι.
Πρόεδρος: Σας φαίνεται φυσιολογικό αυτό;
Μάρτυρας: Όλοι μαζί κοιμόμασταν. Κοιμόταν δίπλα μου κι έβλεπε μέχρι το βράδυ αργά ταινίες.
Εισαγγελέας: Το παιδί τι έκανε στο ταμπλετ; Ήταν 6-7 χρόνων παιδί και μας λέτε ότι ήταν συνεχώς στο ταμπλετ;
Μάρτυρας: Επαιζε παιχνίδια κι έβλεπε ταινίες του Σεφερλή.
Εισαγγελέας: Εκτός από το ταμπλετ το παιδί αυτό έπαιζε με κάτι άλλο;
Μάρτυρας: Πήγαινε στον παιδικό σταθμό, έπαιζε με αλλά παιδάκια.
