Νόσος Πάρκινσον: Ποιο είναι το Νο1 προειδοποιητικό σημάδι
Ερευνητές προειδοποιούν για ένα σημάδι της νόσου Πάρκινσον που οι περισσότεροι αγνοούν. Eνώ η συγκεκριμένη πάθηση συνήθως αναγνωρίζεται ως διαταραχή της κινητικότητας, τα μη κινητικά συμπτώματα εμφανίζονται συχνά νωρίς κατά την εξέλιξη της νόσου.
Το Νο1 προειδοποιητικό σημάδι
Σύμφωνα με μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Mental Health, η αίσθηση ότι κάποιος στέκεται πίσω σας ενώ δεν υπάρχει κανείς, μπορεί να αποτελεί πρώιμο σημάδι της νόσου Πάρκινσον (Parkinson). Αυτές οι ασυνήθιστες εμπειρίες συχνά θεωρούνται από τους ασθενείς και τους γιατρούς ως παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής.
Ωστόσο, ερευνητές από την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάνης στην Ελβετία προειδοποιούν ότι στο ένα τρίτο των ασθενών με Πάρκινσον τέτοιου είδους παραισθήσεις προηγούνται των παραδοσιακών κινητικών συμπτωμάτων, όπως το τρέμουλο.
Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει επίσης ότι μετά την έναρξη των κινητικών συμπτωμάτων, οι παραισθήσεις επηρεάζουν περίπου τους μισούς πάσχοντες από τη νόσο. «Τώρα γνωρίζουμε ότι οι πρώιμες παραισθήσεις πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη στη νόσο Πάρκινσον», δήλωσε ο καθηγητής Olaf Blanke της Ecole Polytechnique Fédérale de Lausanne.
Οι ερευνητές αποκαλύπτουν ότι οι ασθενείς με Πάρκινσον που έχουν διαγνωστεί πρόσφατα με τη νόσο και εμφανίζουν αυτές τις παραισθήσεις, είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν ταχεία γνωστική εξασθένηση. Μέσα στα πέντε πρώτα χρόνια της νόσου, αυτοί οι ασθενείς τείνουν να αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες στη μνήμη, τον προγραμματισμό και τις αυτόματες αποκρίσεις, μια κατάσταση που αναφέρεται ως μείωση της μετωπιαίας εκτελεστικής λειτουργίας.
Μετά από αυτά τα πρώτα πέντε χρόνια, η ομάδα που ήταν επιρρεπής στις παραισθήσεις παρουσίασε ισχυρότερη συσχέτιση με κινητικά προβλήματα, γνωστή ως μετωπική δραστηριότητα θήτα. Ενώ η νόσος Πάρκινσον συνήθως αναγνωρίζεται ως διαταραχή της κινητικότητας, τα μη κινητικά συμπτώματα εμφανίζονται συχνά νωρίς στην εξέλιξη της νόσου. Οι παραισθήσεις μπορεί να κυμαίνονται από ήπιες, όπως οι ψευδαισθήσεις παρουσίας, έως πιο σοβαρές οπτικές παραισθήσεις καθώς η νόσος εξελίσσεται.
